Tien kilo boeken.
Toen ik vandaag even na het middaguur op het Marcel Broodthaersplein stapte, sloeg ik een kort praatje met een collega die ik in jaren niet meer gezien had. Uiteraard kwam het pensioen van mij en een rist andere collega's ter sprake, en uitgepraat ontdekte ik dat hoewel treinen nog wel eens te laat aankomen, zij de neiging hebben wel op tijd te vertrekken. De volgende zou mij ook wel naar Oudenaarde brengen, haast was er niet bij, en ik besloot mijn tijd nuttig te besteden door naar diezelfde rommelmarkt te gaan, waar Jezus al eens een keertje voor mijn neus voorbij gewandeld kwam, en niet in mijn gezelschap naar Kapharnaüm wilde wandelen, omdat ik te traag was om het onderscheid tussen euro en cent te maken.
Vandaag dan maar beter doen, dacht ik, en anders graag een volgende keer. Waarom kies ik toch altijd druilerige dagen om naar boeken te grabbelen? De dozen waren nog steeds overvol, maar gelukkig niet zo doordrenkt als de vorige keer. En het geluk was wel bij mij. Ik ben naar huis gekomen met 9,855 kilogram boeken (ik kon het niet nalaten die stapel te wegen: de terugweg was niet bepaald aangenaam, met dat gewicht in één broze plastic zak, waarin een handjevol winkelwaar wel zijn plaats vind, maar 10 kilo boeken is nog wat anders).
Er zijn maar 3 titels mee gemoeid. Het eerste is een op het eerste zicht nietszeggend boekje, uitgegeven door het Musée Royal des Beaux-Arts de Belgique, in 1922, toen op 25 juli de Exposition d'Art français: Les Maîtres de l'Impressionnisme et leur Temps van start ging. Maar als cataloog heeft het een meerwaarde: elke kunstenaar krijgt enige paragrafen tot enige bladzijden toegemeten, om eerst zijn levensbeschrijving en zijn artistieke evolutie weer te geven, waarna een mooie beschrijving volgt van elk van de werken die tentoongesteld werden.
Zo is er het tentoongestelde lot no. 104 genaamd Le Penseur, statue, bronze, haut 0.70 m. Signé" sur le bloc: Rodin. Entrée au musée en 1899. Réduction de la statue placée au Panthéon, à Paris, et (...). Het gereduceerde beeldje was bedoeld om "La Porte de l'Enfer" te bekronen. Deze groep bestaat uit liefst 186 figuren, die in de hel afdalen. Het spel van de angstige, soms wellustig spelende zondaars wordt door Le Penseur vanuit de hoogte overschouwd, en dat is precies de betekenis van deze versie van De Denker. Hij overdenkt de passionele daden van de mensheid, die uiteindelijk tot hun ondergang leiden. Lange tijd is die Hellepoort het meesterwerk geweest van Rodin, maar hij vond uiteindelijk het werk te zwak, en zei erover "La Porte est trop trouée". Het werk had teveel gaten, het was te doorzichtig, te opzichtig ook. Maar hij heeft nog lange tijd deze figuren gebruikt om er andere werken op de concipiëren. Later heeft hij echter het geheel in marmer en brons toch gerealiseerd.
Zijn inspiratie voor de Porte vond hij in de Divinia Comedia van Dante. Er wordt van uitgegaan (in dit boek, en op basis van het werk van L. Bénédite) dat Le Penseur niemand minder is dan Dante zelf: boven de Poort van de Hel zit de Denker, vergezeld van Adam en Eva, en daar leest men ook het beroemde vers dat aan de ingang van de Hel van Dante staat: "Lasciate ogni speranza voi ch'entrate" (Laat alle hoop varen, gij die hier binnentreedt) . Bénédite schrijft: "Au-dessous, au milieu du tympan, Le Poète, appelé depuis le Penseur, comtemplant la grande tragédie de l'abîme."
Het standbeeld van De Denker, tussen de figuren van Adam en de Schaduw versiert het grafmonument van Rodin in de tuin van zijn Villa des Brillants, te Meudon, Frankrijk.
Als alle informatie in dit boekje zo interessant is als dit ene uittreksel, lijkt het op het tweede zicht wel zéér veelzeggend. Ik heb me voor één euro leesplezier en studiegenot aangeschaft.
De tweede titel is in het Italiaans: van Giselda Adornato, de Cronologia Dell'Episcopato di Giovanni Battista Montini a Milano. 4 gennaio 1955 - 21 guigno 1963. Prefazione Giuseppe Colombo. Istituto Paolo VI, Brescia. Het boek is letterlijk wat de titel zegt. Het geeft minitueus de cronologie weer van het leven en werk van de latere Paus Paulus VI, vanaf zijn benoeming tot Aartsbisschop tot op de dag van de Witte Rook, met een paar heerlijke zwart-wit foto's. Het boek zelf is uitgegeven in 2002, onder ISDN 88-382-3850-21, en werkelijk, het enige feil aan dit boek is het ontbreken van de CD-ROM, die achteraan in een plastic hoes had moeten aanwezig zijn. De eigenaar heeft ongetwijfeld de CD-ROM opgeladen op zijn of haar computer, en het boek sindsdien nooit meer in handen gehad. Het is in absolute nieuwstaat, evenals het foudraal, dat net als het boek uitgevoerd is in Kardinaal-rood. Ooit heeft het boek, zoals er in gedrukt staat, 85 euro gekost. Ik mocht het meenemen voor 3 euro.
De derde titel luidt: Histoire de la Civilisation de l'Egypte Ancienne. Op zich zou ik dit werk niet dadelijk meegenomen hebben, maar als een bepaalde naam een belletje doet rinkelen, is het wel deze, die staat voor een ander werk (Histoire de Belgique) van zijn vader dat al een halve eeuw op mijn verlanglijstje staat. Jacques Pirennes. Jawel, zoon van Henri, algemeen genoemd als één van België's grootste historici. Jacques treedt met veel eer in de voetsporen van zijn vader, en heeft alvast één ding met hem gemeen: hij schrijft gigantisch dikke turven. Om de geschiedenis van Egypte te schrijven, is enige voorraad papier niet onnuttig, maar de drie boekdelen bij mekaar, op formaat h=27 b=23, tesamen 16.5 centimeter dik, wegen tesamen meer dan zeven en een halve kilo. Deel 1 bevat 367 pagina's met illustraties buiten tekst, deel 2 heeft 555 pagina's, en deel 3 bestaat uit 448 pagina's tekst. Elk boekdeel bevat eenzelfde in zes geplooide kaart van het Egyptische rijk. Het werk werd in driemaal op de makrt gebracht, in 1961, 1962 en 1963, à La Baconnière te Neuchâtel, Zwitserland en bij La Renaissance du Livre te Brussel. De originele uitgave werd op 1100 exemplaren gedrukt en speciaal gebonden voor de leden van de Club des Libraires de France.
Val niet achterover: ik kreeg het voor zes euro. Deze keer stond mijn radar wel in de juiste richting.
© Danny Peeters 02/10/2012 Mag ik vragen het copyright te respecteren?
Vandaag dan maar beter doen, dacht ik, en anders graag een volgende keer. Waarom kies ik toch altijd druilerige dagen om naar boeken te grabbelen? De dozen waren nog steeds overvol, maar gelukkig niet zo doordrenkt als de vorige keer. En het geluk was wel bij mij. Ik ben naar huis gekomen met 9,855 kilogram boeken (ik kon het niet nalaten die stapel te wegen: de terugweg was niet bepaald aangenaam, met dat gewicht in één broze plastic zak, waarin een handjevol winkelwaar wel zijn plaats vind, maar 10 kilo boeken is nog wat anders).
Er zijn maar 3 titels mee gemoeid. Het eerste is een op het eerste zicht nietszeggend boekje, uitgegeven door het Musée Royal des Beaux-Arts de Belgique, in 1922, toen op 25 juli de Exposition d'Art français: Les Maîtres de l'Impressionnisme et leur Temps van start ging. Maar als cataloog heeft het een meerwaarde: elke kunstenaar krijgt enige paragrafen tot enige bladzijden toegemeten, om eerst zijn levensbeschrijving en zijn artistieke evolutie weer te geven, waarna een mooie beschrijving volgt van elk van de werken die tentoongesteld werden.
Zo is er het tentoongestelde lot no. 104 genaamd Le Penseur, statue, bronze, haut 0.70 m. Signé" sur le bloc: Rodin. Entrée au musée en 1899. Réduction de la statue placée au Panthéon, à Paris, et (...). Het gereduceerde beeldje was bedoeld om "La Porte de l'Enfer" te bekronen. Deze groep bestaat uit liefst 186 figuren, die in de hel afdalen. Het spel van de angstige, soms wellustig spelende zondaars wordt door Le Penseur vanuit de hoogte overschouwd, en dat is precies de betekenis van deze versie van De Denker. Hij overdenkt de passionele daden van de mensheid, die uiteindelijk tot hun ondergang leiden. Lange tijd is die Hellepoort het meesterwerk geweest van Rodin, maar hij vond uiteindelijk het werk te zwak, en zei erover "La Porte est trop trouée". Het werk had teveel gaten, het was te doorzichtig, te opzichtig ook. Maar hij heeft nog lange tijd deze figuren gebruikt om er andere werken op de concipiëren. Later heeft hij echter het geheel in marmer en brons toch gerealiseerd.
Zijn inspiratie voor de Porte vond hij in de Divinia Comedia van Dante. Er wordt van uitgegaan (in dit boek, en op basis van het werk van L. Bénédite) dat Le Penseur niemand minder is dan Dante zelf: boven de Poort van de Hel zit de Denker, vergezeld van Adam en Eva, en daar leest men ook het beroemde vers dat aan de ingang van de Hel van Dante staat: "Lasciate ogni speranza voi ch'entrate" (Laat alle hoop varen, gij die hier binnentreedt) . Bénédite schrijft: "Au-dessous, au milieu du tympan, Le Poète, appelé depuis le Penseur, comtemplant la grande tragédie de l'abîme."
Het standbeeld van De Denker, tussen de figuren van Adam en de Schaduw versiert het grafmonument van Rodin in de tuin van zijn Villa des Brillants, te Meudon, Frankrijk.
Als alle informatie in dit boekje zo interessant is als dit ene uittreksel, lijkt het op het tweede zicht wel zéér veelzeggend. Ik heb me voor één euro leesplezier en studiegenot aangeschaft.
De tweede titel is in het Italiaans: van Giselda Adornato, de Cronologia Dell'Episcopato di Giovanni Battista Montini a Milano. 4 gennaio 1955 - 21 guigno 1963. Prefazione Giuseppe Colombo. Istituto Paolo VI, Brescia. Het boek is letterlijk wat de titel zegt. Het geeft minitueus de cronologie weer van het leven en werk van de latere Paus Paulus VI, vanaf zijn benoeming tot Aartsbisschop tot op de dag van de Witte Rook, met een paar heerlijke zwart-wit foto's. Het boek zelf is uitgegeven in 2002, onder ISDN 88-382-3850-21, en werkelijk, het enige feil aan dit boek is het ontbreken van de CD-ROM, die achteraan in een plastic hoes had moeten aanwezig zijn. De eigenaar heeft ongetwijfeld de CD-ROM opgeladen op zijn of haar computer, en het boek sindsdien nooit meer in handen gehad. Het is in absolute nieuwstaat, evenals het foudraal, dat net als het boek uitgevoerd is in Kardinaal-rood. Ooit heeft het boek, zoals er in gedrukt staat, 85 euro gekost. Ik mocht het meenemen voor 3 euro.
De derde titel luidt: Histoire de la Civilisation de l'Egypte Ancienne. Op zich zou ik dit werk niet dadelijk meegenomen hebben, maar als een bepaalde naam een belletje doet rinkelen, is het wel deze, die staat voor een ander werk (Histoire de Belgique) van zijn vader dat al een halve eeuw op mijn verlanglijstje staat. Jacques Pirennes. Jawel, zoon van Henri, algemeen genoemd als één van België's grootste historici. Jacques treedt met veel eer in de voetsporen van zijn vader, en heeft alvast één ding met hem gemeen: hij schrijft gigantisch dikke turven. Om de geschiedenis van Egypte te schrijven, is enige voorraad papier niet onnuttig, maar de drie boekdelen bij mekaar, op formaat h=27 b=23, tesamen 16.5 centimeter dik, wegen tesamen meer dan zeven en een halve kilo. Deel 1 bevat 367 pagina's met illustraties buiten tekst, deel 2 heeft 555 pagina's, en deel 3 bestaat uit 448 pagina's tekst. Elk boekdeel bevat eenzelfde in zes geplooide kaart van het Egyptische rijk. Het werk werd in driemaal op de makrt gebracht, in 1961, 1962 en 1963, à La Baconnière te Neuchâtel, Zwitserland en bij La Renaissance du Livre te Brussel. De originele uitgave werd op 1100 exemplaren gedrukt en speciaal gebonden voor de leden van de Club des Libraires de France.
Val niet achterover: ik kreeg het voor zes euro. Deze keer stond mijn radar wel in de juiste richting.
© Danny Peeters 02/10/2012 Mag ik vragen het copyright te respecteren?
RSS-feed
