Het komt maar zelden voor dat de aankopen voor mijn bibliotheek zulk een laag volume kennen als ik hier in augustus moet vaststellen. Het lijkt alsof alles een beetje stilgevallen is. Toch ben ik wel druk bezig geweest met mijn boeken, maar de nadruk lag toch op lezen. Bijaankopen waren niet aan de orde, zelfs een jaarlijkse rommelmarkt heeft niet een enkel boek opgeleverd. Dat laatste was dan vooral aan het rotweer te wijten, die laatste zaterdag van de maand was al aangekondigd als een extreme regendag. Zover is het hier niet gekomen, maar het heeft toch behoorlijk geregend, en daarom bleven zowat de helft van de marktkramers al thuis, de volgende week zagen ze de kans om in een naburig dorp zowat hetzelfde publiek aan te spreken. Het aanbod was mager, en de twee of drie boeken die ik wel wou hebben, bleken gewoon onwezenlijk duur te zijn. En dan zegt deze jongen maar uitzonderlijk ja. Het moet echt iets zijn.

Met die woorden heb ik dus de herfst al aangekondigd, die een paar dagen geleden al begonnen is. Dat betekent ook dat ik binnenkort terug de zolder ga betrekken, de temperaturen zijn daar in dit seizoen nog maar zelden tropisch, en het is toch een stuk rustiger om de aandacht bij lees- en schrijfwerk te houden.

Hierbij toch het uitermate korte lijstje van verwervingen van de maand augustus.

26 augustus 2014
168 - Leo Geerts: Het gras in de duinen
169 - Lukas De Vos: Land! Land!

29 augustus 2014
170 - Jan Kiel & Ruud Löbber: Het boekbinderboek

Dat alles, waarde landgenoten, en ook waarde niet-landgenoten, heeft me welgeteld zes euro gekost. Leo Geerts mocht met me mee voor 2,50 euro, Lukas De Vos was prijziger: 3,5 euro. Kiel & Löbber werden me in de omgeving van Maastricht gratis aangeboden. De Blumengarten bloeit ook door middel van schenkingen!

© Danny Peeters, Oudenaarde 22 september 2014.
Mag ik vragen het copyright te respecteren?

Een dag die begon met de dringende mededeling dat ik me naar de opticien moest haasten, om onze brillen van de daar zopas binnengebrachte glazen te voorzien, is een dag die met een haastig ontbijt begint. Dat ben ik dus niet meer gewend. Traag starten, op gang komen en zien wat de zon ons brengt, dat ligt me meer. Maar de fiets bracht me soelaas, en een bijkomend boodschapje was echt wel van het betere soort. Een goed gesprek met de opticien was ook van aard om de stemming van deze knorpot helemaal om te keren. Maar nu is het toch weer boekenuur geslagen.

09 juli 2014
153 - David L. Webster e.a.: Levend verleden (inleiding Arches)
154 - div. aut.: tweede Vlaamse Humoromnibus
155 - Van Daele, Groot woordenboek der Nederlandse taal

23 juli 2014
156 - Emile Trachsel: De Colomban aux Gueux
157 - AloÏs Walgrave: Gedichtengroei
158 - Mark Dangin: De mens nagespeeld
159 - Albe: Vlaanderen mijn land (Bladen van de Poëzie, maart 1943)
160 - Jan Melis: Roep (id., aug-sept 1943)
161 - Gerhard Schuman: Gedichten (id, okt-nov 1943)
162 - Cyriel Verschaeve: Zoeklichten (reeks Schoonheid en Christendom)
163 - Cyriel Verschaeve: Beschouwingen (id.)
164 - Commune d'Ixelles: Aux héros qui reposent au Cimetière d'Ixelles
165 - Luftgaukommando B-NF: Belgien und Nordfrankreich
166 - Venanzi & Dusart: Froidure
167 - H.Th. Bossert: Volkskunst in Europa

De vondst waarover sprake zijn de boekjes genummerd 158 tot 163. Ik vond ze op de rommelmarkt van het Vossenplein te Brussel. Ze lagen gewoon op een hoopje tesamen in een onoverzichtelijke warboel van boeken en flarden van boeken. Toch had niemand het nodig gevonden deze zes boekjes door mekaar te smijten. Ze zijn netjes bijeen gebleven, tot ik er mijn hand op legde. Vier poëziebundels van Vlaanderens grootste dcihters uit die periode, alsmede twee werken van Cyriel Verschaeve... ik zei niet nee. Helaas heb ik pas veel later gezien dat toevallig ook deze zes boekjes het ex-libris droegen van een en dezelfde persoon, maar zelfs de verschillende namen die voor het ex-libris gebruikt werden zijn me toen niet opgevallen. Na onderzoek blijkt de eigenaar een priester-dichter geweest te zijn, van wie de bibliotheek uiteindelijk in het rommelcircuit gedumpt werd. Alzo kon ik de stapel boeken niet aan een tweede onderzoek onderwerpen, om nog meer van zijn eigendom bijeen te rapen. Hetzelfde is me overkomen met Borgères, van wie ik ook meerdere boeken in handen gehad heb, zelfs één, zo heb ik later vastgesteld, dat van zijn eigen hand was. Maar dat zijn helaas de onvermijdelijke avonturen die een boekensnuisteraar nu eenmaal overkomen. 

Op dit ogenblik ben ik op zoek naar mensen die me kunnen vooruithelpen met gegevens over de priester-dichter. Helaas helpt de vakantieperiode daar niet bij. De mails die ik gedaan heb naar een bepaald persoon van wie verondersteld wordt dat hij kan spreken voor de heemkundige kring die voorlopig een kernrol speelt in mijn zoektocht, antwoordt nog niet. Les pigeons doivent attendre.

Vanmorgen kwam ik er plotseling achter dat ik nog een inventaris tegoed had. De maand juli heeft me ook weer een paar verrassingen gebracht. Maar eerst het administratieve gedeelte.

01 juli 2014
- 141 Claude Van Reyssel: Archiefbeelden Blankenberge
- 142 Prov. W. Vl. & Cons. Gén. du Nord: De reis om de berg in 80 verhalen
- 143 Geert van Istendael & Judith Vanistendael: Over het nut van confituur
- 144 S.W.F. Mardagant: Twintig duizend citaten 
- 145 Handelingen van de Geschied-en Oudheidkundige Kring Oudenaarde (deel XLII - Jubileumnummer - Boekdelen I & II)
- 146 Lic. Rosa Van Den Abeele - voor Provincieraad O.-Vlaanderen: Inventaris van het kunstpatrimonium van Oost-Vlaanderen (De O.L.V.-kerk van Pamele te Oudenaarde)
- 147 J.P. Dumoulin & Ver. Lambert: De passie van de Kapelaan
- 148 Johan Daisne: De man die zijn haar kort liet knippen (originele uitgave)

02 juli 2014
- 149 Avril Rodway: A literary Herbal
- 150 Tjen Pauwels: A tribute to Mrs. Elmily Dickinson
- 151 William H. Schwir: New poems of Emily Dickinson
- 152 Maatstaf. Tijdschrift 1994, nr.3/4 in één band

Ik moet het werk halverwege even laten liggen. Ik zal het morgen afwerken.

Mensen gebruiken vanalles om te weten te komen waar ze precies gekomen zijn bij het lezen van hun boek, als ze het snel dicht willen gooien omdat iemand aanbelt, of omdat de telefoon gaat, of omdat ze er gewoon genoeg van hebben. Soms gebruiken ze daar een heuse bladwijzer voor, maar een kalenderblaadje kan net even goed dienst doen, net zoals een uitgescheurde snipper uit krant of weekblad, een chocoladewikkel of een boodschappenlijstje dat afgewerkt maar nog niet in de papiermand is gegooid.

Het wordt al heel wat interessanter als je een naamkaartje tegenkomt, dat zonder twijfel de vorige eigenaar identificeert. Maar het mooiste zijn toch dingen zoals foto's, briefkaarten of folders. Deze laatste categorieën ben ik bij een aankoop op het Brusselse Vossenplein, de Place des Jeux de Boules, de dagelijkse rommelmarkt al of niet toevallig tegen het lijf gelopen. Zijn deze persoonlijke documenten per ongeluk tussen de bladen van sommige boeken gegleden, of zijn ze echt als bladwijzer gebruikt? Van een aantal kan ik met zekerheid zeggen dat ze bladwijzer geworden zijn, andere laten het verder aan de fanasie van de nieuwe eigenaar over. Kijk even in de fotogallerij, er zitten pareltjes tussen.

Zo ben ik op een brochure uitgekomen, waar Tante Google mij niets over weet te vertellen. Het betreft een publicatie van de Nationale Commissie voor Economische Uitbreiding, 22, av. des Gaulois, Brussel, waarbij de straatnaam in deze tweetalige uitgave schaamteloos enkel in het Frans gesteld werd. De foto's kunnen jullie bekijken, er is nergens een datering te vinden. Maar de geschreven taal is nog die van de voor de tweede Wereldoorlog: "Brood is het goedkoopste en voordeeligste voedsel."; "...aangename, voedzame en goedkoope gerechten". Deze brochures kunnen dus ten laatste ergens in 1946 of 1947 uitgegeven zijn. Maar aan de afbeeldingen te merken, moet het wel vlak na de eerste WO geweest zijn. De mannelijke figurant is moeilijk te dateren, maar de brave huismoeder met haar traditioneel hoofddeksel en de ziekenfondsbril met ronde glazen laten toch een tijd raden waarbij deze personen onze overgrootouders kunnen geweest zijn. Aandoenlijk is ook het gigantische boerenbrood, waarvan de dikke scheve sneden met het broodmes afgesneden werden. Het was een kunst op zich, en de huisvrouw op de afbeelding was alvast slecht begonnen! Ik heb mijn moeder het brood op deze wijze nog zien snijden in de jaren vijftig en misschien nog wel in de beginjaren zestig.

Oproep: wie ook maar een tikkeltje informatie heeft over de afgebeelde brochure, mag mij steeds mailen op andebijk ad gmail . com.

De uitgeverij "Mezhdunarodnaya Kinga" heeft een zeer mooie postkaart gemaakt, waarvan de afbeelding een glanzende foto is van niemand minder dan de heer Karl Marx. Met grijzende haren en baard, maar met zwarte snor kijkt de man je vriendelijk aan, zich niet in het minst bewust dat zijn theorie aanleiding gegeven heeft tot een politiek systeem dat de wereld langzaam maar zeker op zijn kop gezet heeft. Zijn trouwe Russische volgelingen laten ons in het Frans het volgende weten: "V/O "Mezhdunarodnaya Kniga" vous propose les Oeuvres complètes de K. Marx et F. Engels en anglais (50 volumes), ainsi que divers ouvrages de K. Marx et F. Engels sont à votre disposition chez les libraires de votre pays en relation avec les éditeurs de l'Union Soviètique." De kwalitiet van de kaart laat uitschijnen dat dit een na-oorlogse publicatie is, ik schat ze op eind jaren vijftig, beginjaren zestig.

De postkaart met de afbeelding van Jeanne Aubert is nog een staaltje van fotografisch vakmanschap uit de jaren dertig. Als ik het verhaal goed onthouden heb, was Jeanne Aubert een zangeres van zeer goede kwaliteit., en deze kaart is door S.E.R.P. uitgegeven als  nummer 34 van ongetwijfeld vele in een reeks van toendertijd populaire figuren. Kijk ook naar de gekartelde rand van de foto. Zo werden gedurende een zekere periode foto's als afgewerkt beschouwd. Ik heb speciaal mijn foto niet afgesneden, om het verschil tussen de bovenkant en de drie andere zijden van de foto te laten uitkomen. Geef toe, het gekartelde werk is mooier. Voor de fotografieliefhebbers: de foto is van Studio Harcourt.

Een volgende fotografische afbeelding is er eentje, afkomstig uit de jaren zestig. Het is een charmant dankkaartje van een jong echtpaar aan allen die hun sympathie betuigd hebben ter gelegenheid van hun huwelijk. De foto is zeer klassiek: een jong bruidspaar dat in de auto gestapt is om naar het feest te vertrekken. Beide actoren zijn aandoenlijk mooi en gelukkig. Ik zou ze nu nog geluk willen wensen. Bij de eerste aanblik moest ik even slikken: de man lijkt als twee druppels water op Eddy Merckx, en de namen van het gelukkige paar wijst ook in die richting. Alleen is bij nader toezicht niet mijnheer, maar wel mevrouw met die mooie naam gezegend. Mensen is misselijk, zei Jos Ghijsen.

Het mooiste heb ik voor het laatste bewaard. Het zijn twee schitterende postkaarten, met de fotografische afbeeldingen van niemand minder dan Koningin Astrid. De eerste foto is een statieportret van de jonge koningin, die over de linker schouder recht in de camera kijkt. Als mijn herinneringen aan mijn moeders vertellingen goed zijn, was zij een wonderschone vrouw, en deze foto bewijst dat ten overvloede. De andere foto toont de net iets oudere koningin, met haar twee tot driejarige dochter Joséphine-Charlotte. De oudere zus van Boudewijn en Albert werd geboren in oktober 1927, deze foto dateert dus ten laatste van 1930. In dat jaar werd Boudewijn geboren, een paar jaar later Albert, en in 1935 overleed de Koningin in Zwitserland. 

Deze laatste foto is een meesterwerk van de fotografie naar de normen van die tijd. Zowel de pose van de koningin als die van haar kind zijn mooi geregiseerd. Astrid is duidelijk een volwassen vrouw geworden, in tegenstelling tot de jonge vrouw op de statiefoto waarvan de uitstraling totaal anders is. Daar zie je een jonge koningin, die in haar blik een zekere vraag verbergt en een beetje onzekerheid uitstraalt. Dat is helemaal verdwenen bij de foto van de jonge moeder, die misschien wel zwanger is van Boudewijn, en zelfverzekerd haar speelse kind op de arm houdt, ontspannen en informeel meer moeder dan koningin is en even zelfverzekerd met licht naar voor genegen gezicht in de camera kijkt. De belichting van beide fofo's is ook grondig anders, hetgeen het verschil tussen statiefoto en bestudeerd familietafereel zwaar in de verf zet.
 
Dat deze combinatie zich in een boek bevond en tesamen gebleven is, is een gelukkig toeval. Ik ben met deze vondst nog veel blijer als met het boek zelf, dat slechts oppervlakkig een bijdrage aan mijn Blumengarten Bibliothek levert. Het zijn de foto's die het verhaal maken.

Toevoeging op 14/12/2012: Als je de verrassende dingen die in boeken gevonden worden even van dichterbij wilt bekijken, moet je eens naar deze website gaan. Een boekhandelaar die er een volledige blog aan wijdt, en met humor en verbazing deze dingen voor het nageslacht bewaart.

foto's in fotogallerij.
© Danny Peeters 11/12/2012
Mag ik vragen het  copyright te respecteren?

Hier zijn we dan weer. Ik neem een nieuwe start als vervolg op wat ooit mijn Andebijk-blog is geweest. De foto op deze bladzijde is de geblokkeerde ingang van een grottenstelsel, hetgeen symbool staat voor de verborgenheid van al wat in het innerlijk van een mens gebeurt. Er moet iets naar buiten, maar tegelijkertijd wil er ook zoveel naar binnen. De dubbele ingang-uitgang illustreert hoe mijn geest in mekaar zit. Ik wil alles weten, maar ik wil ook zoveel naar buiten brengen. Nergens of nooit ben ik een specialist. Ik ben alleen maar een mens met een mening, en die mag best wel eens fout zijn. Veel discussie wil ik daar dan ook niet over voeren, want meningen zijn precies wat ze zijn: jij ziet alles op je eigen manier, ik ook.

Deze afdeling van mijn website, de/het blog, zal uiteraard in hoofdzaak aan literatuur, boeken en alles wat ermee te maken heeft gewijd worden. Zo ook zal ik geregeld een verwijzing maken naar mijn Pinterest-aktiviteiten, in de hoop dat Pinterest een lang leven zal beschoren zijn. Een heel lang leven. Want ik ben er wel verliefd op: je kunt er voornamelijk door te sprokkelen in de oogst van anderen een heleboel foto's in kwijt, die voor je hobby's of eender welke andere interesse enige betekenis hebben. Je kunt ook eigen foto-materiaal opladen, en na een tijdje kun je vaststellen dat sommige foto's ook zullen gedeeld worden op Pinterest. Dat is voor mij dan weer aanleiding om zekere fofo's uitgesproken Niet te publiceren. Maar zij die vragen, zullen misschien krijgen. Als ze maar beloven daarna niet zelf te gaan publiceren. Of dat een haalbare kaart is...

Voor deze blog ga ik ook speciaal een "board" openen, waarop ik foto's van eigen makelij samenbreng, die met mijn bibliotheek verband houden. Elke nieuw aangemaakte bladzijde behoort minstens één foto mee te krijgen, en om het ook niet overdreven fotogeniek te maken, zal alles wat verband houdt met die bladzijde op één of andere wijze eenduidig genummerd en benoemd worden. Daarmee verwijs ik graag even naar een volger van mijn vorige blog, de door mij zo op prijs gestelde Perkamentus. Hij wees me erop dat met een foto erbij alles zoveel te aangenamer leest. De man heeft zoals zo dikwijls, gelijk.
Oudenaarde, 17/07/2012

© Danny Peeters 17/07/2012 Mag ik vragen het copyright te respecteren?